top of page
watergeuzen92

Dagboek van een herpeshond

Het was donker op de Burght. Maar ik schatte haar niet ouder dan 17, 16 hooguit. Dat ik haar ging neuken stond al sinds mijn binnenkomst in de sterren geschreven. “Hoe heet je?” vroeg ik. “Dat zeg ik liever niet” zei ze.

Haar stem klonk als een terugrollende golf over een met kots bezaaid stuk goot ergens veel zuidelijker dan waar we nu waren. “Wil je iets van me drinken?” vroeg ik. “Een klein biertje” zei ze. Een klein biertje. Iets kleins kon ze altijd van me krijgen. Iets veel kleiners dan ze zich in haar stoutste dromen kon voorstellen, en als alles meezat nog deze zelfde nacht. Ik pakte een Chandy met een twist.

“Hoe oud ben je eigenlijk?” Vroeg ik. “17” antwoordde ze zonder enige aarzeling. Aan de ene kant was dit zwaar kut, aan de andere kant ook weer juist niet. Vlak onder haar onderlip bevond zich een maagdelijk windstiltegebied dat waarschijnlijk nog nooit door een Hesperen tong was beroerd.

“Roei je?” vroeg ik. Het zou niet de eerste keer zijn dat ik eerst de boeg een veeg had gegeven, en daarna ook nog wekenlang haar coach moest uitwonen om de gemoederen weer enigszins tot bedaren te brengen. “Ik rijd al 7 jaar pony” zei ze. Alsof ik dát gevraagd had, 17 en nu al dom. Maar goed, het had erger gekund. Dom dat neukte meestal lekker snel weg was mijn ervaring, en was achteraf ook makkelijker te dumpen dan de meer belezen herten wier vakken ik in de loop der jaren bijna had bijgevuld.

Van Tankeren stond ondertussen met zijn gebruikelijke plomheid het aanrecht overeind te houden, en zei op alles alleen maar “Jajajajaja… jajajajajaja” in plaats van zijn kont te lichten en mij met mijn verse vangst van die pijleravond alleen te laten. Zijn bril was beslagen aan de binnenkant, alsof zijn opgekropte geilheid zich door de glazen een weg naar buiten probeerde te vinden. Soms deed hij me aan mijn vader denken. Ook zo’n lul die nooit begreep waar ik eigenlijk mee bezig was.

3 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

We zijn je niet vergeten Benno…..

‘’Waar Pluto in 2006 zijn erkenning verloor in de ogen van de astronomische kringen, raakte Benno van Smeersel deze kwijt in de Vidraatse...

Spookhuysch

Na een week van objectieve verslagen uitbrengen over het reilen en zeilen van de leden der TSR Vidar, is het WNN nu ook gestuit op...

‘Hallo Merol Merol, de Merol is van mij’

Hoe zeer ze het ook proberen te verbloemen, dat er iets broeit in de heksenketel van Flopensa staat vast. Geen enkele Vidraat is het...

Comments


bottom of page