Daar waar de maand mei de afgelopen weken heeft laten zien dat het weer-technisch kut was, had moedertje natuur het tijdens hemelvaart wel begrepen: volop zon en een lekker temperatuurtje. Jip-Jos, net hersteld van derdegraads brandwonden voelde de bui al hangen en kwam goed voorbereid, zwaar beladen met zonnebrandcrème in het zuiden aan. Daar waar menig geus thuis bleef om al dan niet poepredenen, hadden diegenen die wel gingen het erg goed begrepen. Met een kleine kanttekening naar Sherlock, want hoe verzin je het om op vrijdagochtend te gaan werken… Het feit dat we uitgeloot waren voor het hockey zorgde voor 240 extra consumptiebonnen, en dat vond niemand erg want ja, hockey is en blijft toch een kutsport. Er werd hard gezopen, goed met de vrouwen gebabbeld, en zo af en toe bewees Dekkers dat je echt geen talent nodig hebt om naar de topklasse voetbal te promoveren.
S’avonds in de tent gaf primus Bernardo nog even een workshop paalklimmen voor gevorderden waar menig OOCUZ-ganger nog wel eens wat van kon leren. Dat hij uiteindelijk natter uit de paal kwam dan vele vrouwen worden van de knuffeltjes van een niet nader te noemen geus mocht de pret ook niet drukken. Op de muziek van een belachelijk goede band met even belachelijke goede drummer kwam het feest in de tent ruzieloos (verrassend) ten einde. Uiteraard ging het feest redelijk vrouwenloos verder in de stad waar nog even werd bewezen dat alhoewel Maastricht best amusant kan zijn, we toch kunnen concluderen dat het een rukstad is aangezien er na 3 uur nergens meer kebab te krijgen is… Doe dan toch maar Tilburg.
Vrouwen van Ipse Dixit, bedankt en hopelijk tot snel!
Jorn goed geregeld baasje, alhoewel je er met je muts wel echt uitzag als een enorme randdebiel.
Comments