Alhoewel pompie over luttele dagen alweer 22 wordt gaf hij onder het mom ‘beter laat dan nooit’ (ja Jeannot en anderen, jullie mogen je hierbij aangesproken voelen) alsnog zijn 21-diner. Uiteraard bleek het nietige Nuland vrijwel onbereikbaar, de treinen reden niet en de enige bus die ook maar in de buurt durfde te komen van het gehucht waar na volgende week de ratio knoflookpadden (of planten?) tot mensen 20:1 is, liet het bijna afweten. Bij de enige bushalte die het gehucht rijk is werden we door de soccer mom mini-van van Van Bebber opgehaald en verplaatst naar de locatie waar volgend jaar ook het geuzenweekend plaats zal vinden.
Naast uren wandelen door de tuin, een aantal potjes ping-pong en biljart, kritische vragen over waarom Dirk godverdomme niet mee gaat naar Topaas volgende week! werd er natuurlijk ook nog gegeten. Geheel in Italiaanse stylo werd er door de familie een smakelijk 8-gangen diner uitgeserveerd met tussendoor een Intermezzo die Papa waarin duidelijk werd dat pompie vroeger (geloof het of niet) een schriel mannetje was die erg gefascineerd bleek te zijn door driehoeken… Na verhalen over hoe pompie nogal graag buiten de deur kakt (hiervoor dank Martijn en Eline!, zwakke speeches van onder andere Ruktor en ‘de man die de achtbaan nog niet in mag’ (wat ben je toch klein…) en een gelukkig wel inhoudelijk sterke speech van oudst-aanwezige Slat, stonden de taxi’s helaas alweer voor de deur.
In de stad werd het dranktempo nog even flink opgeschroefd en eindigde het pas toen zelfs pompie doorhad dat ie niks meer ging regelen. Al met al een zeer geslaagde avond waar we nog lang met een goed gevoel op terug zullen kijken!
Familie Van Bebber nogmaals bedankt voor de gastvrijheid en het heerlijke diner en tot volgend jaar April!
Comments