Daar waar menig Vidraat de TOP-week vol vreugde uitgerold is, zijn wij veel minder tevree met het grootste aantal inschrijvingen ooit voor Vidar. Niet alleen omdat er nog nooit zoveel internationals zich hebben ingeschreven, waardoor ‘verschoning’ het nieuwe ‘’vo’ zal worden. Niet alleen omdat een groot aantal van deze 18-jarige scholieren zich ook weer heeft uitgeschreven. Niet alleen omdat er uiteindelijk maar één echt geile 069 de KMT gestart is. Niet alleen omdat er voor het eerst in jaren ook weer genoeg Einzelgängers lid geworden zijn om zo onder andere de Hesperenstraat te vullen met schraal zaad.
De grootste tragedie van Grensverleggend ‘018 is het feit dat ieder clubje zich weer heeft kunnen spekken met het overvloed aan sjaars. In den beginne van dit collegejaar was Brules van Jesser volgens ingewijde van mening dat de Grootheid de komende jaren zou gaan uitsterven. Echter, daar heeft de lievelingscoach van TOP C4+ ‘15 het warempel niet bij het juiste eind. Jammer Brules, we blijven nog wel even bestaan. Door dit ‘konings’-jaar, bevindt op dit moment geen enkel dispuut, verband, roeihuis of wat dan ook zich in een erbarmelijke positie. Het WNN heeft zijn conclusies getrokken deze pijler en ziet gelijkenissen met het jaar 2012. Het jaar waarin ook ieder zelf respecterend clubje er met een grote partij sjaars aan de haal ging.
Zo ook clubje rasFab. Deskundigen hebben losgelaten dat ze één week voor de pijler het benodigde aantal sjaars binnen geluld hadden, zodat de continuïteit voor het dispuut gewaarborgd zou worden. De grootste malaise moet dan nog plaatsvinden en de gevolgen zijn tot op de dag van vandaag niet te overzien. Tijdens ‘the last battle’ stond klein onderkruipsel Ennom van Seerel zich – zoals wij hem nu zeer goed kennen – naar binnen te werken, hielen te likken, maar voornamelijk het bloed onder de nagels vandaan te halen van de gevestigde orde. RasFab verschilt dan in 2018 dan nog niet eens zoveel van zichzelf als in het jaar 2012. Naar verluidt breekt de sentimentele Neville Kielstra voor het hoge krijsgehalte van deze opdringer. Een laatste ALV wordt georganiseerd op aanzetten van laatst genoemde. De rest is, helaas, geschiedenis.
De redactie van het WNN is op onderzoek uit gegaan. Op theekrans op de Schouwburglaan, op sloopsessie op de Valentijnstraat, of toch Meelstraat, en diepe, beschonken gesprekken gevoerd met huidige jongerejaars van rasFab. Daaruit zijn de volgende, bekende maar niet minder schokkende bevindingen, naar voren gekomen. Ennom van Seerel zal bij de oudejaars wellicht wat beter aangeschreven staan dan bij de jongerejaars, daarom doen wij graag een boek open over de huidige stand van zaken.
Op de Schouwburgring doet Mouise van Lacklebergh maar al te graag haar verhaal. Mouise begint: ‘Jaaaaa, die mongoool dacht er ook weer bij te moeten horen, dus sprong maar weer eens op de barrrrr. Nouuuu, ik was het daar dus even totaal niet mee eens, snap jeuh? Ik dacht hem aan zijn aan knie te grijpen om zo de aandacht te trekken, maar weet jeee, hij is zoooooo klein, dus ik kneep per ongeluk in zijn balletjes. Ik wilde net beginnen aan mijn excusesserenade, want ja je weet hoe hij is, maar toen greep hij me al vast aan mijn haren en trok me mee naar buiten. Hier ontstond een totale chaos, waar hij me gewoon geslagen heeft ?! Snap jullie daar nog iets van?!?!’ Nee, Mouise, dat doet het WNN natuurlijk niet. Wij weten genoeg en gaan op naar slachtoffer nummer twee.
Op de Meelstraat, jammer genoeg net te dichtbij onze chateau, treffen we Jerome de Kruiper. Nog steeds in shock van wat er deze afroeiperiode zich heeft afgespeeld, brengt hij ons op de hoogte van wat er gebeurd is. Jerome: ‘Nou, weet je, ik deed gewoon zoals altijd, beetje onbesuisd, beetje nonchalant maar vooral gewoon heel gezellig. Als ik iets zeg, dan komt er meestal toch niks van, dus ga ik vooral maar door met zuipen, dus ja ook tijdens de LC-cantus. Karige bende wel, overigens, ze zouden echt een NIS-stop op die commissie moeten zetten, wat een verloedering, gast.’ WNN vraagt De Kruiper terug te komen op het onderwerp en zo geschiedde: ‘die gast [Ennom van Seerel, red.] kan het denk ik nog steeds niet verkroppen dat zijn sjaarsliefde voor mij gewoon niet beantwoordt werd. Ondanks dat ik ze even voor gehouden heb bij hen te gaan, heb ik die keuze weer in moeten trekken en heb toch ergens anders voor gekozen. Enfin, ik stond dus wederom te zuipen en vooral niet te wedstrijdroeien, en ik dacht ja het is wel gewoon lachen als ik een klein biertje streep, want ja, wat kan dat nu kwaad. Komt ie dus godverdomme op zijn kop. Ik dacht nog: HEADSHOT, totdat hij helemaal rood verkleurde en begon te stampvoeten als een kind van twee. Ik ben dan wel vrij groot, niets te vrezen, zou je denken. Echter, in plaats daarvan grijpt hij een pitcher en werpt die naar mijn hoofd. Nu ben ik wel het een en ander gewend, maar dit overtreedt toch iedere fatsoensnorm, die ik van een Vidraat kan verwachten. Een (of twee) jassen met sleutels jatten op een bezopen avond, okeee… , maar dit gaat me echt veel te ver!!!’. Wij raken nog meer overtuigd van ons eigen denken en betrekken de jongerejaars van fabRas in dit reportage. Wat vinden zij …
Een van de vele nietszeggende leden van fabRas wil ons ook wel helpen, maar dan wel anoniem. Oke dan, doen we, we zijn niet de moeilijkste. Anoniem A laat los: ‘Ja, eigenlijk zijn wij op het Huysch, in het dispuut maar vooral ook in de pijler, zóó klaar met hem. Hij dringt zich op telkens op, draagt ons van alles op en bovenal bemoeit hij zich overal mee. Als ‘ie dan weer een malse man voorbij heeft zien lopen, grijpt hij zijn aantekeningen van de KMT erbij. Vervolgens misbruikt hij zijn macht als IC’er en slaat de sjaarsadministratie er op na en stuurt ons het nummer van die sjaars. Wij moeten het dan maar weer regelen. Ik zou het veel leuker vinden als ik zelf mag kiezen wie er met mij de komende jaren in het dispuut komt …’ We vragen anoniem A nog waarom hij dan zelf niet tegen hem zegt, wat het er nu eigenlijk echt gevonden wordt. ‘Eerlijkheid gebiedt mij te zeggen, dat hij helemaal doorslaat en begint te krijsen en net zolang doordramt tot hij zijn zin krijgt. Het is een soort van vetkwab waar we niet meer van afkomen … ‘ Spijtige situatie, vinden wij zelfs.
Ons onderzoek is klaar. ’t Is gebeurd. De zaak is afgedaan. De cirkel is rond. Het moge overduidelijk zijn, dat het mooi is geweest. Je hebt nog even op Instagram kunnen flaneren met je fiets in soos, maar Ennom, neem daar genoegen mee. Men is klaar met je. Neem een voorbeeld aan de heer Palexander Echtold. Nee, nee, neem geen appartement in Tilburg, wat je vergeet te registeren. Verplicht diegene, die je ook maar bezwangerd, ook niet tot een abortus. Maar …
Ons devies is: ‘Een nieuwe generatie is aan zet’. Laat. Hen. Met. Rust. Je hebt je tijd gehad en vertrek in stilte. Je naam zal nog enigszins positief nagalmen in de oude almanakken door al hetgeen je hebt gedaan voor onze vereniging.
Comments