We onderbreken deze smaadweek met een klein sprookje om even een pauze te nemen van alle narigheid. Velen van ons zullen zich erin herkennen als we het hebben over die vrijdagen waarop je als 10-jarige vol smacht op de bank zat te wachten totdat de postbode de nieuwe Donald Duck op de deurmat kwam gooien. Het belangrijkst op dit moment was altijd dat je dat stripboekie zo snel mogelijk van de deurmat graaide zodat je vervelende broertje of zusje je niet voor was. Het volgende sprookje gaat ook over graaien maar niet over deurmatten.
“De koran is een fascistisch boek, dat is geen boek wat we moeten hebben. Misschien als we alle foute verzen eruit halen, maar dan blijft er weinig over. Dan is de Koran net zo dik als de Donald Duck.” – Weert Gilders
Waar men denkt dat de rellen in Hong Kong veroorzaakt zijn door de onderdrukking van China, ligt in werkelijkheid ordinaire censuur ten grondslag van deze onvrede. De oorzaak voor deze censuur is een mail die op een zekere dag bij de redactie van de Donald Duck in de mailbox van de ab actis verscheen. Net als in jouw stripboekjes van vroeger was Donald de hoofdpersoon in deze mail. Het imago van Dhr. Donald Duck stond namelijk op het spel in deze kwestie en daarom heeft hij besloten door middel van een dreigement te voorkomen dat dit sprookje gepubliceerd werd. Het dreigement luidde als volgt:
“Indien er iets over dit verhaal gepubliceerd wordt in de Donald Duck, kunnen jullie je blikken ergens anders vandaan halen”
Een uiterst schrikbarend dreigement! Denk jij, terwijl je nieuwsgierig naar de rest van dit malse sprookje op je bedje ligt. Op dit moment vraag jij je vast ongerust af of Vidar, indien dit dreigement in uitvoering gebracht zou worden, wel voldoende blikken binnen zal halen. Daar gaan we maar op één manier achter komen, hou je goed vast want daar gaan we.
Er was eens een wedstrijdeend genaamd Donald, een zeer prestigieuze eend. Donald hield erg van water en daarom had hij vanzelfsprekend zijn dispuut snel gevonden. Bij dit dispuut leerde Donald ook andere wedstrijdmaatjes kennen die samen met hem door de wateren peddelden. Één van deze maatjes was de a.t. Vice-Burgermeester van Duckstad en zijn theedrinkende wijfje Sapphire.
Donald was een bovenmatig sportief eendje en met al zijn spierkracht wist hij menig vrouwelijk eendje nat te maken onder haar veren. Zo ook Katrien Z, een eveneens theedrinkend eendje uit de wedstrijdwereld. Samen peddelden zij 2 jaar lang gelukkig door de kanalen van Duckstad. Een lange tijd leefden de vier eendjes in vrede samen, maar alles veranderde toen de vuurnatie aanviel. Beide nestjes vielen uit elkaar toen de trek naar het zuiden aanving en de lange zomeravonden samen peddelen werden vergeten.
Het sprookje nam een onverwachte wending toen 2 van de eendjes hun gebroken harten probeerden te verbinden door middel van een kruisbestuiving. De harten van zowel de achtergelaten mannetjes- als vrouwtjes eenden waren nog niet eens geheeld toen eendje Donald besloot de leegte in wijfje Sapphire te vullen. Dit leidde natuurlijk tot groot ongenoegen bij de andere 2 eendjes.
Eendje Sapphire werkte zich hiermee echter in een lastig parket, aangezien zij nog wekelijks thee moest drinken met Katrien Z. Daarom was de beslissing natuurlijk makkelijk gemaakt toen zij moest kiezen tussen de confrontatie aangaan en aantonen in het bezit te zijn van een persoonlijkheid óf haar dispuut verlaten. Een merkwaardige beslissing, omdat haar vrijer een paar jaar eerder ook voor een vergelijkbaar dilemma stond en toen dezelfde beslissing maakte.
Wij van het WWN hopen dat dit sprookje anders eindigt dan we zouden verwachten als we de gelijkenissen met een ander verhaal van Shakespeare inzien, daarom wensen we deze lovebirds heel veel geluk in hun nieuwe sociaal geïsoleerde vijver.
ความคิดเห็น