Eens, in een land ver weg, waar sprookjesachtige en mysterieuze figuren leefden, was er een koninkrijk genaamd Vidaria. Een uitgestrekt bebost gebied, met in het hart een groot Kasteel, omringd door water. Met daaromheen 17 gevestigde Gilden en een meisjes genootschap van dienstmeisjes van het Kasteel. Zij allen vieren tweemaal in de week feest in het Kasteel. Vidaria is doorgaans een welvarend en vredig koninkrijk, waar feesten en vieringen net zo gewoon waren als de zon die elke dag opkwam. Maar eens in het jaar, lijken de bewoners van het Kasteel betoverd te zijn, en beginnen er vreemde dingen te gebeuren.
Als de bladeren van de bomen beginnen te vallen rondom het Kasteel, struinen diep, diep in de dikke bossen, een groep pelgrims. Vanuit het koninkrijk Secundaria zijn ze op pelgrimstocht gegaan. Op zoek naar een nieuw bestaan. Toegankelijk dat de bewoners van Vidaria zijn, worden de reizigers openlijk ontvangen door de Pelgrim-ontvangst Commune. Dit jaar bleken er een aantal trollen en buitenbeentjes bij de reizigers te zitten. Maar vanuit het KasteelHof werd de PC erop gewezen, dat dit jaar ook zij bij Vidaria mochten komen. Aangezien het Hof de kans op potentiële succesvolle Watermannen zo hoog mogelijk wilde houden. Nadat de groep de hofregels van Vidaria heeft leren kennen en zijn beproefd tijdens het jaarlijkse uitzittingsritueel, hebben zij zich mogen aansluiten bij het Koninkrijk.
Voor de continuïteit van het bestaan van de Gilden die leven in Vidaria, zijn zij zeer benieuwd naar de nieuwelingen die het Koninkrijk zijn ingetreden. Als er op een avond in de Danskamer van het Kasteel het toverstof begint te vloeien, beginnen de mannen van het Homogeen zich al vreemd te gedragen. Steeds wanneer er andere mannengilden in de buurt komen, trekken de jongsten van het Homogeen hun zwaard en beginnen te dreigen om zo hun al-gevangen eenlingen te kunnen verdedigen. Snel worden de jongeren teruggeroepen door hun ouderen en ze vertellen dat dit echt niet kan. De ouderen moeten elke avond de nacht trotseren om hun jongsten te beschermen van deze acties voordat er nog meer verbannen worden uit het kasteel. Terwijl dit alles gebeurde, raakte het Gilde van de mannen van Kordaat in de ban van de magische krachten van het vloeiende toverstof. Er was geen vat op hen te krijgen, en 34 hele meters werden besteld waarvan 3 hele meters verdwenen in eenling die de mannen bij hadden. In de hoop hem van al dat toverstof niet meer helder te kunnen laten denken over zijn keuze, en hem zo te winnen.
Toen het KasteelHof het feest in de Danskamer afkapte sprongen de lichten aan. De aanwezigen veranderden in een stel beesten probeerden als een stel bezetenen het Kasteel te verlaten. In de hoop niet onder de SchoonmaakSpreuk van het KasteelHof en het dienstmeisjesgenootschap van het Kasteel te vallen. In de schreeuwende en chaotische menigte verliet in een handomdraai het Kasteel. Onderweg naar huis treffen enkelen de eenzame FeestLakei Nico. Die van verwarring niet meer wist waar zijn Hofkamer gevestigd was en dwaalde hij door de diepe bossen van Vidaria. Hij is nooit meer teruggevonden.
Als Eveliene K van het LustigeGilde naar huis loopt, treft ze haar trouwe metgezel, kleine Krekel, in het bos. Het diertje vertelt dat hij heeft toegekeken hoe het LustigeGilde en het PrinsessenGilde allebei aan het strijden waren voor dezelfde eenling. Eveline K vraagt de krekel om een gunst. “Zou u de eenling op het feest in de Danskamer van morgen kunnen betoveren, en kunnen zorgen dat ze bij ons komt staan, en niet bij het PrinsessenGilde?”. De krekel stemt mee in, maar als hij de volgende dag net op het punt staat de eenling te betoveren, twijfelt hij over wat hijzelf uit deze daad haalt. Hij besluit de vrouwen van het PrinsessenGilde te vertellen wat Eveline K van plan was, in de hoop spanning te creëren en spektakel op te wekken. Na het wanpresteren van de kleine mysterieuze Krekel, bleek dat Eveline K fout zat hem te vertrouwen. Het PrinsessenGilde is woest op de Lustigen. Ondertussen maakt Prinses Tauw door middel van een postduif duidelijk aan een eenling van SlettenGilde dat, ondanks de strenge restrictie van het KasteelHof, zij haar graag in het geheim zouden willen spreken, om de eenling het Gilde te laten leren kennen. Als daarna blijkt dat het PrinsessenGilde tijdens een van hun bijeenkomsten alle andere vrouwengilden teneer haalt met duistere woorden, breekt op een feestavond op het Kasteel de hel los. Terwijl de mannen onder het genot van het vloeiende toverstof toekijken, vliegen de vrouwengilden elkaar in de haren. Eenlingen worden van links naar rechts getrokken door de Danskamer, beelden en muurschilderingen worden gesloopt en de Kamer van het KasteelHof wordt bestormd.
Het Kasteel treedt in verval en vriendschapsverbanden zijn verbroken. Als de teloorgang nabij lijkt te zijn, woedde er in het koninkrijk een vreemde gebeurtenis. Een groep dappere bouwers, onder leiding van de legendarische verlosser van dit kwaad; Bob de Bouwer, staan op en zullen dit klusje wel even klaren. Ondanks de hulp vanuit Koninkrijk Academia bleken de reparaties aan het Kasteel lastig te bekostigen. Oplossing: de hand ophouden richting de 17 Gilden en het genootschap Dienstmeisjes, en ze de kans geven een traptrede richting de prestigieuze Balzaal op de eerste verdieping van het Kasteel aan te schaffen. Als blijkt dat op een enkel Gilde na, de rest van de inwoners van Vidaria te skeer zijn voor zo’n traptrede, kan ook één baksteen voor het nieuwe Kasteel gekocht worden. Zodat zelfs de nederigste hun steentje konden bijdragen. Het geld was schaars, het Bouwcommune moest inventief zijn. Maar na twee lange jaren ploeteren zou het nieuwe Kasteel toch werkelijkheid worden.
Vidaria, een land waarin sprookjesachtige gebeurtenissen en magische momenten zich vermengen met de alledaagse chaos van het leven. Ondanks de verwarring en de betovering bleef de geest van feestelijkheid en avontuur levendig, en blijft Vidaria een plek waar onverwachte gebeurtenissen werkelijkheid werden. Wie weet wat het volgend jaar zal brengen …